ALLAH MIHIMI MİSMAR EDER
Zamanın behrinde (çok uzun zaman önce) bir sultan valilere haber salmış ki; sefere çıkılacak ve tımarlı sipahileri hazırlasınlar. Orta Anadolu’daki şehirlerin tımar sahibi bir valisi
de askerlerinin eksiklerini tespit ettirmiş. Ancak atların nallarına çakılan ve kebkeb denilen küçük çivilerin (mıh) eksik
olduğu sefere üç gün kala fark edilmiş.
Bunun üzerine, kendisi ahî babası olan bir demirciyi çağırıp üç gün içinde ordusunun atlarını nallayacak kadar kebkeb/mıh hazırlamasını, aksi takdirde boynunu vurduracağını
söylemiş. Bunun imkânsız olduğunu bilen ehl-i tarik demirci
ahî babası yine de “Ya Allah, bismillah…” diyerek işe koyulmuş. Üç gün üç gece çok az molalar vererek uyumadan elinden geldiğince mıh yapmış. Körükte ısıtarak kor
haline getirdiği ince demirleri kesip çekiçleyerek
var gücüyle eli çalışırken dili de zikir çekermiş.
Üçüncü gün sonunda valinin adamları
gelmişler. Mıhların onda birini bile yetiştiremeyen demirci ahî baba zannetmiş
ki kelle gidiyor. Ama gelen askerlerin
çavuşu “Bize bir düzine mısmâr lazım”
demiş. Demirci ahî baba “Bir hata var asker ağa, sen mıh almaya gelmedin mi?” diye sormuş. “Yok” diyen çavuş eklemiş “Gece vali vefat etti, tabutunu
çakmak için bize bir düzine mısmâr lazım” demiş.
Mısmârları verdiği askerler giderken arkalarından bakan
demirci ahî babanın ağzından şu mısralar dökülmüş;
Kebkebi mismâra tebdîl eyleyen Perverdigâr,
Lâne-i mürg-i garîbi kul yıkar Allah yapar.
Yani;
Kebkebi mismara dönüştüren Allah
Kul yıksa da garip kuşun yuvasını Allah yapar.

Allah mıhımı mismar eder” deyimi, mazlumun hakkını

Allah alır manasında kullanılır.

Öyküleriyle Esnaf ve Ticaret Deyimleri Kitabı (ESDER)