Efendim; Avrupa'nın çeşitli şehirlerine turistik seyahate gidenler; '' şöyle tarihi var, ortaçağdan beri aynı binalar korunuyor. Yerler tertemiz. Gezerken sanki, bir başka çağda yaşıyorsunuz. O kadar etkileyici. Avrupalılar bizden her yönden ileriler. Bir de bize bakalım: Bundan 100 sene evvel yapılan binaları koruyamıyor, aslına uygun tamir ve  bakımlarını yapamıyoruz. '' şeklinde aktarıyorlar.           Ne kadar acı değil mi ?  100 sene evvel büyük büyük babanızın başucuna dikilen mezar taşı yok. Bir şekilde tahrip edilmiş yok edilmiş. Koruyamamışız yani. 1970 lere kadar tarihi doku yaşadı. İstanbulda Aksaray'da, Fatih'te, hatta, Kocamustafapaşa'da hangi sokağa girseniz O Osmanlının şahane ahşap mimarisiyle yapılmış binalara rastlamak mümkündü.           Betonlaşmaya yol verildi. Batılılaşıyorduk. Eski olan her şeyi değiştirmeliydik. Direnmenin bir anlamı yoktu. Böyle üflendi kulaklarımıza. Tarihi miraslar  dayanamadı ya yıkıldı ya da '' Üç tane sarhoş ısınmak için 150 yıllık binayı yaktı '' haberleriyle tarihimizin yok oluşunu seyrettirdiler bize.           Güya tarihi mirası korumak için kurumlarımız vardı ama müdahil olamadılar mevzuya. '' Durun bunu yıkamazsınız, yaksanızda birebir aynısını yapmak mecburiyetindesiniz '' diyemediler.           Kültürün korunması bir bilinçtir. Bu bilinçten - şuurdan uzak yetiştirildik. Paraya değiştik mirasımızı. Oysa, Tarihi miras her türlü servetten kıymetliydi. Öğretmediler.           Şimdi Avrupanın ismini duyduğumuzda şaşırdığımız küçücük bir ülkeye gidiyorsunuz, bakıyorsunuz ki; Tarihi doku ( miras ) korunmuş. Göğsünü gere gere burada benim büyük büyük babam yaşadı diyor. Yaşatmak için elinden geleni yapıyor. Tarihi ( geçmişi ) olmayan Milletlerin geleceğide olmaz. Bari bundan sonra bu bilinç oluşturulsa. Anadoluda yahut, arazinin müsayit olduğu yerlerde '' Osmanlı Mimarisiyle, veyahutda Selçuklu Mimarisiyle yapacaksın. Al sana örnek ( numune ) '' dense.            Yahu biz bırakın eski binaları, dedelerimizin mezar taşlarını koruyamadık. İstanbul'un göbeğinde binlerce mezar taşı yok edildi. Onların her biri tarihti. Yok ettik.. Ne zaman suçlu ayağa kalk diyeceğiz.?!            Bundan sonra ne olur ? Üzülerek ifade edeyim; Öyle mankurtlaştırılmışız ki, '' durdururuz. Yeniden ayağa kalkarız. Tarihi mirasımıza hiç olmazsa bugünden sonra sahip çıkarız '' diyemiyoruz. O kadar hazin durumumuz var.           Hiç mi ümit yok ? Var tabi, az da olsa küçükte olsa yüreğinde, aklında direnen kardeşlerimiz var. Çalışkan münevver bu insanlar İnşaallah toplumu yeniden ayağa kaldıracak. Ben inanıyorum. Allah( cc ) bizimle beraber. İnşaallah her yönden yeniden ayağa kalkacağız. Bu şevk ve umutla yaşıyoruz. Vesselam..