Çoook çok kilo evlat! Önce toprağın altında nemli yerde gerektiği kadar bekleyeceksin. Yavaş yavaş kabuğun çatlayacak ve gün yüzüne çıkmak için sabırsızca gün sayacaksın. Sonra usul usul senin özün yani hayat cevherin güneşle buluşacak. Sonra toprağın altındaki serüvenin devam ederken toprağın üzerinde de bir hikâyen başlayacak. Toprağın altı karanlık değil mi? Orada nasıl durulur? Anne karnı da senin toprağın. Orada nasıl durduğunu hatırlamıyorsun bile, değil mi? Evet. Peki. Daha sonra, köklerinden aldığın kadar büyüyeceksin. Sana sunulan ortam kadar yayılacaksın. Kendini gerçekleştirebilmen için, yürüme nimetin var. Ortamın giderek değişecek, sen gittiğin yerleri akıl terazinle tartacaksın. Sana iyi gelenler fazla ise duracak, seni zayıflatanlar çok ise daha iyi bir yer arayışına gireceksin ve daha iyi yere gideceksin. Aklın büyüdükçe ihtiyaçların değişecek. Arayışın netleşecek. Bakışların elde ettiklerine oranla temizlenip iraden güçlenecek. İşte o zaman, sana ait ve sadece senin gerçekleştirilebileceğin yolculuğun başlamış demektir. Ya nereye gideceğimi bilmiyorsam? Ya bileceksin ya gitmeyip olduğun yerde kalacak ve derinlikten, görkemli olmaktan, içindeki göklere kadar uzanacak potansiyelinden vazgeçeceksin. Ben vazgeçmem. O halde, kendin için daha iyi olanın arayışında olmalısın, sorup öğrenmelisin ve her dayatılana evet demeden, kendin için uygun olanın ne olduğuna dair duaların devamlı olmalı. Nasıl dua edeceğimi bilmiyorum. Nasıl dua etmen gerektiğini de isteyeceksin. Kendim için daha iyi olan ne diye düşüneceksin. Allah’ım (c.c) bana göster göreyim, buldur bulayım, öğret öğreneyim diyecek, kendinin çok çok daha iyiye doğru gelişebileceğinden emin olarak bunu gerçekleştirmeye gayret edeceksin. Çevrende, olmak istediğin gibi olanlara yakın olup onlar ne yapıyor, inceleyeceksin. Esnek olacaksın ki kırılmayasın. Yer değiştir ki gelişesin. Saksıya dikilmiş olan, bahçeye dikilmeden gerçek gelişimini yaşayamaz. Herkes kendisinin en iyisini ortaya çıkarmaktan sorumludur. Kendindeki eksiği görmede cesur olacaksın ki daha iyisini araman için zihnini görevlendiresin. Sen arayışa geçmezsen zihnin var olduğun yerde memnunsun diye anlar. Orada öylece bitkiler gibi durup durursun, oracıkta da ölürsün. Ben yer değiştirmek, büyümek ve kendi içimdekinin en iyisi olmak istiyorum. Güzel. Bu isteğin sana ne yaptırdığına bak. Adım atmıyorsan, istediklerin hayal olarak kalacak ve sen onlara ulaşamayacaksın. Aradıkların orada yoksa, aramaya çık. Bulamazsan aramaya devam et… Bu arada kırmadan ve kırılmadan devam etmek seni büyütür. Değilse sen hep küçülerek ilerlersin. O zaman da bir yerlere varmış olsan da sen olmaktan çok şey kaybetmiş olursun. Ben şimdi nereden başlamalıyım? Aferin. İyi bir soru, bunu beğendim. Boyun büyüdükçe soruların da büyümezse aklın küçük kalmış, boyuna yetişememiş demektir. O zaman bu konunun devamını daha sonra getirelim mi? Olur. Ne zaman? Nasipse haftaya inşallah.